من همان خورشیدی که از مشرق چشمهایت طلوع میکنم و از مغربشان غروب، محو میشوم و توی ظلمات نبود خودم فرو میروم. 

همانکه شبها به قرص ماه  دلت میتابد و صبح، باز همان طلوع چشمهایت میشود.

.

.

.

.

.

مجموعه دلنوشته ـ " فقر مطلق چشمهایت" ـ آندرومدا (جودی